Studnia Jakuba - kolorowe klawesy

Przykład 1. Budowanie Studni Jakuba.

Uczestnicy zabawy, ( co najmniej dwóch graczy) otrzymują równe ilości drążków, następnie rzucają po kolei kostką i układając drążki budują Studnię, tak, aby nie zburzyć jej konstrukcji. W przypadku, jeśli któremuś z graczy spadną drążki ze studni zabiera wszystkie, które dotknęły podłoża. Wygrywa ten, który pierwszy pozbędzie się swoich drążków. Pozostali uczestnicy zabawy zliczają drążki, które im pozostały i sumują nadane drążkom wartości, np.: czerwony – 10 pkt., niebieski – 8 pkt., fioletowy – 6 pkt., zielony – 4 pkt., pomarańczowy – 2 pkt., żółty – 1 pkt.

Przykład 2. Odszukiwanie figur geometrycznych.

Dziecko otrzymuje kartkę z wzorem do odtworzenia. Po ułożeniu wzoru odnajduje jak najwięcej figur geometrycznych, nazywa je i wskazuje części wspólne. ( galeria nr 1 ).

Przykład 3. Odtwarzanie kształtów.

Dziecko otrzymuje kartkę z narysowanymi cyframi, literami lub znakami. Zadanie polega na ich odtworzeniu. ( galeria nr 2 ).

Przykład 4. Poprawianie wzorów.

Dziecko otrzymuje kartkę z błędnie narysowanym wzorem. Zadanie polega na odtworzeniu wzoru przy pomocy drążków, eliminując występujące w nim błędy. ( galeria nr 3 ).

Przykład 5. Rozbudowywanie wzorów.

Na bazie prostej figury geometrycznej dziecko tworzy układankę przedstawiającą konkretny przedmiot. ( galeria nr 4 ).

Dlaczego właśnie Zabawy Twórcze. W dzieciństwie występują tzw. fazy wrażliwości, w których dzieci są szczególnie podatne na określone czynniki charakterystyczne dla rozwoju ogólnego i psychicznego.
Lecz ta szczególna wrażliwość dzieci na optymalny rozwój jakiejś bardzo prostej zdolności lub jakiegoś aspektu ich osobowości wygasa bezpowrotnie.
Lena i Borys Nikitinowie poddali badaniom ponad 5 000 dzieci i udowodnili naukowo tezę Marii Montessori o bezpowrotnym wygaśnięciu możliwości wykorzystania efektywnego rozwoju zdolności dziecka.
Tym samym potwierdzili oni prawdziwość starego przysłowia, „Czego się Jaś nie nauczył, tego Jan nie będzie umiał".
Ogromna szkoda, jeżeli rodzice, nauczyciele i wychowawcy nie dopilnują właściwego czasu, przekreślając bezpowrotnie tę niepowtarzalną szansę efektywnego rozwoju zdolności dziecka.